Jesteś tu:Turystyka / Świat zwierząt / Traszka Zwyczajna

Traszka Zwyczajna


Wstawiony przez admin 17 styczeń 2009

Traszka Zwyczajna

Traszka zwyczajna jest zwierzęciem niewielkim (do 10 cm długości) i delikatnym. Ciało cylindryczne, wydłużone i słabo umięśnione. Głowa mała, wąska i wysklepiona, na jej grzbiecie występują 3 podłużne, niegłębokie bruzdy, szyja słabo zaznaczona. Uzębienie występuje zarówno w szczęce, jak i w żuchwie. Oczy małe, z okrągłymi źrenicami o złocistych tęczówkach. Brak fałdu podgardzielowego. Ogon łagodnie zwężający się ku końcowi, zakończony wyraźnym szpicem. Przez środek grzbietu u obu płci biegnie wzdłuż ciała niski fałd skórny. Kończyny drobne, cienkie z palcami bez błon pływnych i modzeli. U samicy skóra chropowata, u samca gładka.

Jest to najbardziej pospolity gatunek wśród wszystkich traszek w Europie. Jest rozpowszechniona w Europie Środkowej, Wschodniej i Północnej, na większej części Półwyspu Skandynawskiego. Występuje też na znacznych połaciach Środkowej Azji, aż po Syberię. Spotyka się ją głównie na nizinach, rzadziej w górach, gdzie dochodzi do wysokości 1500 m n.p.m.

Jest gatunkiem ziemno-wodnym. W okresie godowym przebywa w wodzie. Wykazuje wówczas aktywność przez całą dobę, szczególnie zaś podczas ciepłych, słonecznych dni. Doskonale pływa za pomocą ogona posiadającego płetwę ogonową. Odżywia się w tym czasie drobnymi zwierzętami wodnymi; larwami owadów, chruścikami, drobnymi skorupiakami. Zjada również kijanki innych płazów i ich jaja. Po zakończeniu godów wychodzi na ląd. Jej środowiskiem życia stają się wówczas łąki, zarośla nadrzeczne, lasy mieszane i liściaste, pola uprawne, parki itp. Podczas przebywania na lądzie żeruje w nocy, w dzień ukrywa się pod kamieniami, kłodami drzew, w jamach ziemnych i innych kryjówkach. W dzień wychodzi na żerowanie jedynie podczas deszczu. Odżywia się dżdżownicami, ślimakami bezskorupowymi, pająkami, owadami. Na lądzie porusza się wolno, nie jest w stanie uciec drapieżnikom. Jedyną jej obrona są skórne gruczoły jadowe, wytwarzające wydzielinę o silnym, nieprzyjemnym zapachu stęchlizny i piekącym smaku. Na zimę zapada w sen zimowy. Przeważnie zimuje na lądzie, w pobliżu zbiorników wodnych, wciskając się do różnych nor i jam ziemnych, piwnic, do mchu i ściółki leśnej. Zwykle zimuje gromadnie, czasami wspólnie z innymi gatunkami płazów. Te traszki, którym nie uda się znaleźć odpowiedniego miejsca do zimowania, giną w zimie wskutek zamarznięcia.

Tekst i zdjęcie udostępniany na licencji Creative Commons: uznanie autorstwa, na tych samych warunkach. Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Traszka_zwyczajna. Autor zdjęcia: Tarquin

Reklama






Tłumaczenia