Żaba trawna

Żaba trawna (Rana temporaria) – gatunek płaza z rodziny żabowatych. Podobnie jak żaba dalmatyńska (Rana dalmatina), zwana też żabą zwinką, oraz żaba moczarowa (Rana arvalis) należy do tzw. żab brunatnych (jest ich najpospolitszym przedstawicielem żyjącym w Polsce). Ciało żaby trawnej ma długość 7-10 cm. Jest ono wydłużone, krępe, pysk stosunkowo szeroki, ale bardziej zaostrzony niż u żaby wodnej. W okresie godowym (marcu) składa skrzek do wody, a następnie wędruje na wilgotne pola lub do lasów.

Staw skokowy wyprostowanej do przodu kończyny tylnej sięga za oko, nie dalej niż do końca pyska. Ubarwienie żaby trawnej to ubarwienie ochronne i jest bardzo zmienne, pod względem przystosowania ubarwienia do środowiska przewyższa ją tylko rzekotka. Jej grzbiet bywa brązowy lub rdzawy. Zawsze występują u niej plamy skroniowe, poprzeczne pasy na tylnych nogach oraz czarnobrązowa plama skroniowa w kształcie dość wyraźnej litery"V". Często grzbiet pokrywają także inne plamy. Brzuch ma białawy lub żółtawy, zwykle silnie nakrapiany. W okresie godowym podgardle samca może przybrać niebieski kolor.

Żaba trawna żyje głównie w lasach; można ją spotkać również na bagnistych łąkach, torfowiskach, w ogrodach, parkach, w zaroślach nad brzegami wód stojących i płynących, a często nawet daleko od wody. W górach dochodzi do 3000 m n.p.m., lecz spotykano ją nawet na wysokości 4000 m. W Polsce żaba trawna jest bardzo pospolita.