Dziurawiec zwyczajny

Dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum L.) - gatunek byliny należący do rodziny dziurawcowatych. Występuje naturalnie w Europie, zachodniej Azji, północnej Afryce. Zawleczony został do Ameryki Północnej i Południowej, południowej Afryki, Australii i Nowej Zelandii, Japonii. W Polsce pospolity. Rejon wsi Kobutty, Parlezy Małej, Rudzisk i Borek Wielkich jest miejscem zbioru tej rośliny na potrzeby zielarskie. Jest to dodatkowe źródło zarobku miejscowej ludności.

Pokrój
Osiąga wysokość 30-80 (a nawet 100) cm. Z rozrośniętego kłącza wyrastają pędy kwiatonośne i płonne.

Łodyga
Prosto wzniesiona, rozgałęziona w górnej części, u dołu drewniejąca. Naga, pełna, z nielicznymi gruczołkami w szczytowej części i czerwonawo nabiegła. Posiada dwie podłużne, wystające listwy.

Liście
Ułożone naprzeciwlegle, siedzące, nagie, eliptyczne do równowąskich, długości ok. 3 cm. Blaszka liściowa prześwitująco kropkowana, z gruczołkami na brzegu. W prześwitujących kropkach znajdują się zbiorniki olejków eterycznych.

Kwiaty
Szypułkowe, średnicy do 3 cm, liczne, zebrane w gęste baldachogrono, osadzone w kątach naprzeciwległych przysadek. Działki kielicha są lancetowate, ogruczolone. Korona pięciopłatkowa, żółta, płatki czarno kropkowane, pręciki liczne. Kwitnie od czerwca do sierpnia, wytwarza dużo pyłku, z którego korzystają owady odwiedzające kwiaty.

Owoc
Wielonasienna torebka pokryta gruczołkami. Nasiona czarne, drobno kropkowane.

Biotop
Ciepłolubne dąbrowy, trawiaste zarośla, ciepłolubne murawy, także ubogie. Hemikryptofit.